Kuzey Kore’den kaçırılan telefon, ülkenin sert sansür gerçeğini ortaya serdi

Dünyanın en kapalı ülkelerinden
biri olan Kuzey Kore‘de günlük yaşam, dışarıdan
bakıldığında adeta bir gizem. Ancak yakın zamanda ülke dışına
çıkarılmayı başaran bir akıllı telefon, bu gizemin ardındaki
karanlık gerçeği bir kez daha gün yüzüne çıkardı. Söz konusu cihaz,
Kuzey Kore‘de sıradan bir vatandaşın nasıl bir
dijital denetim altında yaşadığını açıkça ortaya koyuyor.

BBC tarafından yayımlanan
detaylara göre, Kuzey Kore‘de kullanılan akıllı
telefonlar yalnızca devletin onayladığı içeriklere erişim sağlıyor.
Cihazlar, kullanıcıların yazdığı kelimeleri bile sansürleyecek
şekilde programlanmış. Örneğin Güney Kore kökenli “Oppa” kelimesi
otomatik olarak “Yoldaş” şeklinde değiştiriliyor. Üstelik ekranda,
bu kelimenin yalnızca kardeşler arasında kullanılabileceğine dair
bir uyarı da çıkıyor. “Güney Kore” ifadesi ise cihaz tarafından
doğrudan “kukla devlet” olarak değiştirilerek sansürleniyor.

Kuzey Kore’den
kaçırılan telefon, ülkenin sert sansür gerçeğini ortaya
serdi

Bu sert denetim yalnızca
kelimelerle sınırlı değil. Telefon her beş dakikada bir ekran
görüntüsü alarak bu görüntüleri yalnızca yetkililerin erişebildiği
gizli klasörlere kaydediyor. Böylece kullanıcıların ne izlediği, ne
yazdığı ve hangi uygulamaları kullandığı sürekli takip altında
tutuluyor.

Kuzey Kore
lideri Kim Jong Un’un başta K-pop olmak üzere tüm
Güney Kore kültürünü yasakladığı biliniyor. Hatta bazı kaynaklara
göre bu tür içerikleri izleyen gençlerin ağır cezalara
çarptırıldığı, hatta kamuya açık idamların dahi yaşandığı iddia
ediliyor. Bu iddialar henüz resmî olarak doğrulanmasa da, telefon
üzerindeki sansür uygulamaları bu baskının dijital boyutunu gözler
önüne seriyor.

Ülkede internet erişimi halkın
büyük kısmı için hâlâ mümkün değil. Kuzey Kore
vatandaşlarının, yalnızca devletin hazırladığı içeriklere
ulaşabildiği yerel bir ağ sistemi üzerinden bilgi edinmeleri
sağlanıyor.

Bu olay, dijital çağda bile
bireysel özgürlüğün tamamen ortadan kaldırılabileceğini ve
teknolojinin otoriter yönetimler tarafından nasıl bir gözetim
aracına dönüştürülebileceğini açıkça ortaya koyuyor.